Eie Gymkaart

Anné het nou net laat weet Elsoné het ook nou haar eie gymkaart. Sy
kan nou opgepas word as Anné gaan pilates doen.

Warm

Ek weet nie hoekom nie, maar ek dink nie ek het al so warm hierdie tyd van die dag in Richardsbaai gekry nie. Dit het dalk iets met die twee biere te doen of die feit dat ek twee ure terug 'n tydtoets gaan hardloop het, maar dit het niks met die koue stort te doen nie. Wat gaan aan?

Om pa te wees?

Ek weet nie of ek dit al is nie ("Maklik om pa te word, moeilik om pa
te wees"), maar een deel daarvan om pa te wees het ek vandag ervaar.
En dis glad nie een van daai wonderlike goed wat 'n mens se hart laat
swel van trots of jou so vreeslik laat goed voel oor die feit dat daar
'n kroos in jou nessie is nie.
Nee, dis meer soos een van daai goed waar hulle sing "Pappa maak dit
reg ... Ons ander is te sleg ...". Die woordjie "sleg" het niks
hiermee uit te waai behalwe die rymery.
Toe ek by die huis kom het ek skaars gegroet gehad toe ek moes
inspring om te sien hoekom die Honda se battery skielik pap geword het
en Anné verhoed het om te gaan werk vandag of kruideniersware te
koop. Toe ek die Honda aan die gang het, is ek gou PnP toe. By die
huis aangekom het ek die karstoeltjie in die Mazda maak pas (al sy
sitgordels is te kort) sodat ek more met die CR-V se battery kan
sukkel i.p.v. Anné.
En al die gespook het beteken dat ek vir Elsoné miskien vir 'n volle 5
minute wakker gesien het.
Daar was al voorheen sulke dae en daar sal nog wees, dis my
verantwoordelikheid om partykeer agter die skerms te sweet. En dis
oraait, want ons het 'n wonderlike naweek gehad.
Ek en Anné het lekker gesit en fotos kyk na ete terwyl ek die wat ek
opgesit het gesoek het. Ons het ook na van die gekyk toe sy nog net 'n
paar daggies oud was. Ons verkyk ons aan hoe los haar kleertjies gesit
het en hoe maer sy was.
Die tyd vlieg, elke stonde geld ...

Fotos: Hopelik praat hulle 'n duisend woorde elk

My eerste trane. "Ek het my bes probeer om braaf te wees, maar let's face it, ek het nie lekker gevoel met die dat daai twee naalde in my bobene ingesteek is nie."

"Okay, ek het my kant gebring en lekker saamgekuier terwyl ons gebad het. Nou julle kant van die voorwaard; Waar's die melk?"

Reg vir kerk, my eerste rokkie ...

Franse kookgerei, Italiaanse dis, voorgesit in Zoeloeland.

Ladies in Red

Nie die puikste foto nie, maar kyk daai Pop!

Ek leer solank om self bottel vas te hou ...

My eerste nr2 doek, kan jy glo?

Pa en Dogter (lyk my pa kry warm)...

Terug na normaal

Ons het gister nog so bietjie kon sien dat Elsoné nie 100% 'herstel'
het na die inentery nie, maar vandag was alles weer soos ons dit
gewoond was, al het ons weer gekarjakker gisteraand.

Ek het vroeg gister oggend gou vir Conrad die CR-V gaan wys, hy't sy
1e generasie een verkoop en wou sien of hy dalk hierdie model moet
oorweeg. Dit lyk of hy nou dit oorweeg, maar 'n FR-V is ook in sy
agterkop.

Ek het gister die hekmotor opgesit, maar nie klaar gemaak nie. Alles
is gedoen maar ek het nie by die elektrise bedrading uitgekom nie. Ons
het gister 18h15 lekker by Conrad-hulle gaan braai. Die Lemmers was
ook daar en daar was eweveel kinders as nie-kinders. Dit lyk my ons is
nou in daai league, maar ons het lekker gekuier met al die kiddies so
om ons. Die tweeling is baie naby aan loop en hulle is tog te oulik.

Ek het vanoggend gou 10 km rustig gaan doen met die hoop dat die
verkoue iets van die verlede sal wees, wat dit grootliks is, maar ek
kon nie my hartklop onder 160 spm handhaaf nie - iets wat ek maklik
Dinsdag by die tydtoets kon doen.

Toe ek by die huis kom het ek die brakke geleiband terwyl Anné vir
Elsoné in haar karretjie gestoot het en ons was driekeer om die blok
wat Anné ook so bietjie gehardloop het. Dit gaan maar swaar, sy sê dit
voel of al haar binnegoed rond skud en dis baie moeilik om hardloop
vol te hou, maar sy het begin oefen, wat die belangrikste is. Dit was
nou die 2e keer wat sy bietjie gehardloop het, so dit sal nog moeilik
wees, maar sal ook elke keer makliker gaan.

Ons het toe bietjie geswem, met Elsoné rustig in haar karretjie onder die lapa.

Na die swemmery het ons bietjie gemuf en Anné het toe later kos gemaak
terwyl Elsoné so lekker by my gesit het terwyl ek rondgekarring het op
die rekenaar.

Ons het die hele dag lank baie rustig verkeer en ek het nie by die hek
se bedrading uitgekom soos wat die plan was nie.

Elsoné se nekkie raak by die dag sterker en sy het netnou toe sy by
Anné gesit het sommer haar kop kon optel om na die die lig deur die
venster in die TV kamer te kyk. Dit was te mooi en ek het gewens ek
had 'n kamera byderhand, maar ek het ook besef mens sal nie al die
oomblikke kan verewig nie en party moet 'n mens maar net die oomblik
op die outydse manier geniet. Daai gesig van die twee pragtige meisies
in my lewe sal nog 'n rukkie met my wees.

Elsoné is 'n pragtige dogtertjie. Maar ek sê vir Anné dis omdat ek
subjektief is dat ek so dink. Sy dink nie dis net subjektiwiteit nie,
sy reken Elsoné is vir objektiewe mense ook mooi, maar ek dink nie dit
maak regtig saak nie. Vir my is sy absoluut pragtig!

En nou is sy weer haarself ook nog, wat hopelik weer sal beteken dat
sy goed gaan slaap vanaand.