Die nuwe hek is klaar, behalwe vir 'n bietjie houtbehandeling wat nog nodig is. Frankenhek is uitoorlê. Dit is die hoofrede waarom ek nou kan rustig raak. Die werk is nog ver van klaar af - die muurinsette moet nog gebeur. Dit is darem nie so dringend nie, want die goed val nie so uitmekaar soos wat die hek uitmekaar geval het laas Maandag nie. Ek is verlig daaroor.
En saam met die hek het ons nog 'n hele klomp kuiermense ook gehad die afgelope twee drie dae. Dit was eintlik lekker om so sosiaal te wees die afgelope paar dae, maar ons is nou eers uitgekuier. Dit sal goed wees om net eers weer bietjie te "regroup". So, ek sit nou en krieket kyk terwyl ek gou ietsie hier skryf en wag om vir Elsoné te gaan bad.
Ek het gister nog in die ry by die departement van arbeid gaan staan om Anné se werkloosheidsversekeringseis te gaan indien. Daar was 'n fout op een van die vorms wat deur Shelly ingevul was en Dr. Dudley het hom geteken. Dit kan eers Maandag reggemaak word want hy was nie Vrydag by die prakteik nie, so dan gaan ek weer in die ry moet staan.
Elsoné raak by die dag meer 'n mensie ('n mooier, goeie gene) en minder 'n baba. Ek sal probeer om die blog se opskrif op datum te hou met fotos wat probeer wys (soos dit nou daaruitsien). Sy lyk al hoe meer soos haar ma, wat 'n goeie ding is. Maar ek kan al klaar voel en verstaan hoekom ouers sê hulle kinders raak te gou groot. Daai eerste week wat sy so klein en dom was en ons so dom was was vir my hemels. Anné het natuurlik baie swaar gekry, maar ek dink dit raak nou vir haar ook regtig lekker.
Ek gaan bietjie later nog 'n paar fotos ook opsit.
No comments:
Post a Comment