Stoutigheid

Ek het nou drie dae laas regtig iets hier geskryf en dit was stout van my. Dit maak dit moeilik om momentum te behou.

Nou sit ek al omtrent tien minute hier en wonder wat het gebeur en wat gedokumenteer moet word.

'n Snaakse newe-effek van hierdie openlike blog waartoe die hele wêreld toegang het is die feit dat dit beïnvloed wat ek skryf, ek wou dit nie so hê nie en dis dalk stouterig van my om dit toe te laat. Ek kon tot nog toe sonder veel moeite skryf wat daar te skryf is maar vandag is anders. Soos ek hier sit is daar dingetjies waaroor ek besluit het om miskien nie melding van te maak nie. En ek gaan egter nou "swart op wit" my nek uitsteek en noem dat ek glo dat hierdie dingetjies more of oormore nie meer saak gaan maak nie. Of anders sal dit in die wye oopte wees en sal dit gemakliker wees om daaroor te skryf.

Die beginsel waarby ek ewenwel wil bly is om aan te hou om hier te skryf asof dit my dagboekm was. Ek probeer om nie die "gehoor" aan te spreek nie alhoewel ek en my dagboek weet daar is 'n "gehoor". Toe ek nou ingeteken het was daar al 848 keer geloer wat hier aangaan, so daar is definitief 'n gehoor maar die blog is nie regtig vir hulle nie, dis vir ons drie Jouberts. Ek begin al hoe meer 'n soort selfsugtigheid vir ons drie se belange ontwikkel en ek vermoed dit gaan nog meer groei; dalk tot op 'n punt waar ek vir myself weer sal moet sê dat ek dit nou oordoen. Maar op hierdie stadium dink ek dit is gesond en ons Joubertjies se goeie reg om selfsugtig te wees, of is dit onbedagsaam?

Gepraat van stoutigheid ... Elsoné is ook nou besig om gewoontetjies aan te leer en party mense (haar pa en ma byvoorbeeld) sal dalk begin dink it is 'n vorm van ondeuendheid wat begin kop uitsteek.

Ek dink dis dit vir hierdie inskrywing, ek dink hierdie gedagtes moet dalk so 'n bietjie geïsoleerd bly.